Ποιοι είναι οι συνολικοί τύποι ημιαγωγών

Πρώτα απ 'όλα, οι ημιαγωγοί αναφέρονται σε υλικά με αγωγιμότητα μεταξύ αγωγών και μονωτών. Τα κοινά υλικά περιλαμβάνουν το πυρίτιο, το γερμάνιο, το καρβίδιο του πυριτίου, το νιτρίδιο του γαλλίου κ.λπ. Γενικά, οι ημιαγωγοί αναφέρονται σε υλικά ημιαγωγών, ενώ οι τρίοδοι και οι δίοδοι είναι συσκευές ημιαγωγών. Όποια κι αν είναι, υπάρχουν πολλά είδη. Ας μιλήσουμε για μερικά κοινά. Υπάρχουν τρεις βασικοί τύποι ημιαγωγών υλικών: εγγενής ημιαγωγός, ημιαγωγός τύπου P και ημιαγωγός τύπου Ν. Εγγενής ημιαγωγός: Το υλικό είναι εντελώς καθαρό, χωρίς ακαθαρσίες και το πλέγμα είναι πλήρες. Επειδή ο εσωτερικός ομοιοπολικός δεσμός είναι εγγενώς διεγερμένος (τα ηλεκτρόνια σε ορισμένες ζώνες σθένους διασχίζουν την απαγορευμένη ζώνη στην κενή ζώνη, σχηματίζοντας ηλεκτρόνια και οπές που μπορούν να κινηθούν ελεύθερα κάτω από το εξωτερικό ηλεκτρικό πεδίο), άγει ηλεκτρισμό. Για να κατανοήσουμε τις αγώγιμες ιδιότητες των ημιαγωγών, πρέπει να έχουμε μια τέτοια έννοια των ζευγών οπών ηλεκτρονίων. Με απλά λόγια, η ηλεκτρονική αγωγιμότητα είναι η κίνηση των ελεύθερων ηλεκτρονίων (αρνητικά φορτισμένα) και η αγωγιμότητα της οπής είναι η κίνηση των ηλεκτρονίων σε ομοιοπολικούς δεσμούς σε κοντινές οπές, η οποία αντιπροσωπεύεται από την κίνηση των οπών (θετικά φορτισμένες). Ημιαγωγός τύπου Ν: ρίξτε μια ορισμένη ποσότητα ακαθαρσιών πεντασθενών στοιχείων (ακαθαρσίες δότη) όπως ο φώσφορος στον εγγενή ημιαγωγό. Δεδομένου ότι ο αριθμός των εξώτατων ηλεκτρονίων του ατόμου είναι μεγαλύτερος από αυτόν του πυριτίου και άλλων υλικών, ένα επιπλέον ηλεκτρόνιο θα δημιουργηθεί μετά το σχηματισμό ενός ομοιοπολικού δεσμού. Η ενέργεια διέγερσης αυτού του ηλεκτρονίου είναι πολύ χαμηλότερη από αυτή των ηλεκτρονίων σθένους. Ως εκ τούτου, η αγωγιμότητα των υλικών ημιαγωγών τύπου Ν είναι κυρίως ελεύθερα ηλεκτρόνια (υπάρχουν ακόμη λίγες οπές) και τα υλικά είναι ακόμα ηλεκτρικά ουδέτερα σε αυτή τη διαδικασία.